Nostajik Kıvıl Halleri

Ne Issız Adam ne de babamın meyhane modu şarkıları sokabildi beni bu havaya. İki gündür Karaböcek kardeşler senin,Emel Sayın benim geziniyorum.

NMK hatırası,üstüme bir nostaji havası. Ne son gün gece sahilde dinlediğim Dilek Taşı düşüyor dilimden ne de Yağmur. Hal böyle olunca,araya da Nil Burak,Semiramis Pekkan falan karışınca nostaji kaçınılmaz oluyor haliyle.

Sizden neyimi saklamışım ki listemi saklıycam :) Buyrun playlistim. Tuhaf bir şekilde çok sevmeme rağmen ne Tanju Okan var listede ne de Zeki Müren. Tamamen bayanlardan oluşan bir playlist oluşturdum,sebebini bilmiyorum ama feminist anlamlar yüklemeyin lütfen :)

Son dönemler zaten Issız Adam sağolsun herkes bir eskilere kaydı, Göksel de albüm yaptı hem de aynı kayıt tekniğini kullanarak ama ne yalan söyleyeyim orjinalinin tadını vermiyor malesef. Göksel’den falan değil,aynı kişiler şimdi söylesin gene vermeyecek o havayı biliyorum.

Peki bu şarkıları bu kadar sevme nedenimiz ne? O dönemin şarkılarının her biri unutulmaz,yeri dolmaz bizim için ama neden? Filmlerin etkisini inkar edebilir misiniz şu aşamada? O dönem ne Myspace var ne Youtube(şimdi çok var ya!) haliyle şarkıların,şarkıcıların tanıtımı için film çekilir olmuştu. Şarkıya uygun senaryo ya da bölüm hazırlanır,filmin en güzel yerinde konulur,yürekler dağılır. Şimdi de aynı yol izlenmeye çalışılıyor özellikle de dizilerde. Sertab Erener’den Göksel’e şarkı tanıtma yolu olarak diziler kullanılıyor, Gökhan Kırdar ya da Kıraç gibi dizi müzikleri yaparak kendilerini tanıtıyor müzisyenler. Başarılıdır,değildir tartışılır belki ama aynı stratejinin aynı sonucu verdiğini söylemek zor. Tamam çok güzel şarkılar çıktı kabul özellikle Haziran Gecesi’nin müziklerini yapan Gökhan Kırdar hem o dizide hem de Kurtlar Vadisi’nde çok iyi müzikler çıkardı. Duvar adlı diziyi hiç izlemememe rağmen müziği hala dilimde,Senden Başka için de aynı şey geçerli ama olmuyor,o nostajiyi yakalayamıyorum ben ne yapayım :)

Son olarak; sizleri öper,esenlikler dilerim (Bir öptüm,bir öptüm,bir daha öptüm)