Sevdiğini bile söyleyemiyorsan….

Sevdiğini bile söyleyemiyorsan bu nefret dünyasında annene,babana ya da aşık olduğun kişiye sen çoktan bir piyon olmuşsundur. Ağzından çıkacak en anlamlı laf bile anlamsızdır artık,değersizsindir.

Çünkü sen kaybetmeye mahkümsün herşeyi,sen sevdiğini söyleyemeyensin. Utandığını iddia eden,emin olamayan ya da her ne sebepse söyletmeyen ona sığınansın şu saatten sonra.

İstediğin kişinin elinden gitmesini seyreden olacaksındır sadece ve sadece onu uzaktan seyreden.

Hiçbir zaman ona sahip olamayacaksın,onun olamayacaksın… Çünkü o her zaman başka iplerde dolanacak…

Belki o da söyleyemedi sevdiğini,siz çift taraflı kaybedensiniz artık! Birbirini hiçbir zaman hissedemeyen ikili.

Reddedilmektir belki korkun… En azından söylemiş olurdun.
Hislerindendir belki korkun… Hiçbir zaman mutlu olamayacak olursun.

Sen kendi içindeki duygulardan bile korkan biriyken birinin senden korkmamasını nasıl sağlarsın ki? ya da sen daha yüzleşmemişken kendinle birilerinin senin duygularınla yüzleşmesini nasıl beklersin?

“O anlar” ne kadar geçerlidir ki bunda,karşısı yanlış anlama ihtimalini de kafasında tutarken?

Sen sadece figüran olacaksın onun hayatında,herzaman…