Senaryoma sağlık arkadaşım

Lisede hala ne bok olacağını bilmeyen çok tanıdığım vardı benim ki ben meslek lisesinde okudum. Abi bir insan meslek lisesinde bile ne olacağına karar vermiş olamaz mı lan? Liseyi bırak üniversitede bile var bu ne olacağını bilmeyen tipler. Ben başından beri biliyordum arkadaş. Ben senaryo yazıcam dedim hala da tek amacım bu. Hee yanında radyo olur kurgu olur onlar olursa güzel olur bir nevi mantının sarımsaklı yoğurdu onlar ama mantı senaristlik benim için.



Neden senarist olmaya karar verdiğimi bilseydiniz belki de koşarak uzaklaşırdınız lan benden. Ben ortaokulda karar verdim senarist olmaya çünkü o sırada sınıftakilerin çoğunu öldürmeyi düşünüyordum. Kafamda kurdum da kurdum bildiğin sıradan doğrayacaktım hepsini. O kadar çok kurdum ki bir baktım film gibi bir şey olmuş. Ondan sonra yapmak isteyip de yapamadığım her şeyi kurdum ben kafamda. Hepsini film gibi izledim. Yani bir nevi seri katil olacakken senarist oldum ben. Sonra bunları cinayetlerle sınırlamayayım dedim aşkı da koydum sevgiyi de koydum aklına gelip gelebilecek her duyguyu durumu ben kafamda kurdum. Bazen iki ondan üç ondan aldım yazdım bazen birinin üzerinden yardırdım. Hee niye kitap değil de film, dizi falan dersen şu ülkede hikayeni duyurmak istiyorsan sinema ya da televizyonda yapacaksın bebeğim. Kitap okuma oranı malumunuz. Bende bir de "Herkes bilsin" durumu var. Ünlü olmak değil bak herkes hikayeyi bilsin. Sanki çok ultraenteresan bir hayatım var.

Bir gün olur da yırtarsam, yaptığım bir iş tutarsa ve sikimsonik bir muhabir gelip de "Sayın Kıvılcım neden senaryo?" diye sorarsa ona bunları anlatmam, cevabım kısa ve net olur: "Uff snane be slaq"